In de negentiger jaren van de vorige eeuw besloten Mignon de Lange en Enno van der Schans, beiden als advocaat werkzaam in Amsterdam, hun kantoor te laten horen hoe inspirerend het kan zijn om de salonmuziek uit oude tijden weer tot leven te brengen. Samen met een paar andere muzikale kantoorgenoten hebben zij in 1993 een salonorkest geformeerd waarmee zij jarenlang feesten en partijen binnen en buiten hun kantoor met hun muziek hebben opgevrolijkt. Vandaag de dag bestaat het orkest nog steeds uit amateurmusici die als pensionado of naast hun dagelijkse werkzaamheden graag muziek maken.
De naam van het orkest, Salonorkest RIEN NE VA PLUS, is niet voor niets ontleend aan het spelen van roulette. Heeft een orkest voor het luisterende publiek de muziek eenmaal ingezet, dan is er voor de spelers geen weg meer terug en moet het stuk uitgespeeld worden, ongeacht het resultaat.
Het orkest wordt nog steeds geleid door pianist Enno van der Schans en violiste Mignon de Lange. Enno, die zichzelf als kind piano leerde spelen, weigerde in de vijftiger jaren als schooljongen pianoles nadat hij de Black and White Rag - nu op CD opgenomen met het orkest - noot voor noot met een potlood in een schriftje had overgeschreven en vervolgens uit het hoofd had geleerd. Mignon, opgegroeid in een gezin vol muziek, begon als meisje van vijf met vioolspelen en kwam daarbij al snel in de ban van de zigeunermuziek die zij thuis te horen kreeg.
Het orkest kan geëngageerd worden voor feestelijke en niet mechanisch versterkte (dus ook niet te luide) muziek. Concerten voor een luisterend publiek of achtergrondmuziek tijdens recepties, feesten en diners, alles is mogelijk, in een op maat af te stemmen bezetting van 2 tot 6 musici.